1e oorkonde “Martie-momentje” naar Tina Geytenbeek

Martie Koolhof-van den Hooven groeide op in een gezin als enige dove tussen drie horende broers. Op vijfjarige leeftijd ging ze naar een school speciaal voor doven in Rotterdam. Omdat ze niet naar het internaat ging, groeide ze op in zowel de wereld van de doven als de wereld van de horenden. Zelf zei ze hierover: ‘Opgroeien in twee werelden was niet altijd gemakkelijk, maar het heeft mij gevormd. Ik heb leren opkomen voor mezelf. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het goed is dat er tal van dovenorganisaties zijn en dat doven elkaar opzoeken, maar we moeten ook buiten onze eigen wereld leven. Het is belangrijk om te investeren in contacten met horenden.’ Als geen ander begreep zij dat doven en horenden elkaar nodig hebben. Doven hebben de horenden nodig. Horenden hebben de doven nodig.

Juist omdat Martie beide werelden kende, de wereld van de doven én de wereld van de horenden, is zij de vrouw geworden zoals velen haar hebben gekend: bewogen en bevlogen, charmant, enthousiast, vol passie en strijdlustig. Haar hele leven heeft ze zich ingezet voor de erkenning en ontwikkeling van Nederlandse Gebarentaal en voor de emancipatie van doven.